51.160697, 5.841082

Thorn in Limburg is vooral bekend om haar witte muren, maar Thorn is al veel ouder dan de beroemde witte huizen. 
Ten tijden van de Romeinen was het gebied rondom Thorn moerassig. Als je door het stadje loopt, merk je ook dat je moet klimmen als je richting het oude centrum loopt. Aan de rand van dit moeras liep een zogenaamde heirbaan (de Limes?). Dit weten we onder andere doordat er in de buurt van Thorn gouden munten van de Eburonen (een Gallische = Keltische stam) en Romeinse munten gevonden zijn. Met een verdere komst van de Romeinen komen ook steeds meer Romeinse producten en wordt Thorn steeds meer opgenomen in het Romeinse Rijk. 
In het stadje zijn nog de restanten van de Abdij te zien. Deze abdij heeft er voor gezorgd dat Thorn lange tijd een eigen staatje vormde: het abdijvorstendom Thorn. Al in 1007 verkreeg Thorn stadsrechten. Het stadje werd deels omwald. 
De typische witte kleur stamt uit de Franse Tijd. Na de vlucht van de adel, voerde de Fransen een belasting in op basis van de omvang van de ramen. Hoe groter de ramen, hoe rijker, hoe meer belasting. De armen hadden ondertussen hun intrek genomen in de leegstaande huizen van deze rijken mensen. Daar ze de belastingen niet konden opbrengen, metselden ze de grote ramen dicht (dit kun je her en der nog zien!). Om deze bouwsporen te verdoezelen, werden de huizen wit gekalkt.
Overigens hebben we het aan de Fransen te danken dat Thorn bij Nederland hoort. Na de annexatie door de Fransen werd het abdijvorstendom opgeheven en bij Bataafse Republiek gevoegd.