Na de Frans-Duitse oorlog van 1870 waren de Fransen overtuigd geraakt dat alleen een offensieve strategie met een opmars naar de Rijn succesvol kon zijn tegen de Duitsers. In 1872 werd een “Comité de Defense geïnstalleerd dat de strategie moest uitwerken. De commandant van het 2de Legerkorps Genie Séré de Rivières was de secretaris van dit comité. Op zijn voorspraak werd gekozen voor een aanpak voortbouwend op de fortenstrateeg Vauban. Er werd een lijn steden (Verdun, Toul, Épinal, Belfort en natuurlijk Parijs) omringd met een ring van forten. In totaal werden in geheel Frankrijk 196 forten, 58 schansen en 278 batterijen gebouwd in vier hoofdzones 1° in de Jura rond Besançon, 2° de Vogezen tussen Belfort en Épinal, 3° tussen Toul en Verdun en 4° Tussen Montmedy en Duinkerken. Uiteraard werden steden als Parijs, Nice en Toulon apart versterkt.
Dépôt intermédiare sur roc
49°10'58.5"N 5°27'09.0"E
49.182904, 5.452487
Het tussendepot van Tavannes is rond 1892 metselwerk onder de rotsen gebouwd. Het is geplaatst op de rechteroever van de Maas op 347 meter boven de Tavannes-spoorwegtunnel.
Fort de Souville/Casemate Pamart
49°11'15.6"N 5°26'26.6"E
49.187670, 5.440709
Fort de Souville werd gebouwd van 1876 tot 1877. In 1888 waren er een aantal moderniseringen; het kruitmagazijn werd versterkt met beton. Het kostte in totaal 2650000 franc om te bouwen. Het fort staat ook wel bekend als Fort Lemoine.
Het behoort tot de allereerste linie forten die rond Verdun gebouwd werd, de zgn. 'Redoutes de Panique'. Het werd gebouwd in baksteen. Het fort is tamelijk groot in vergelijking tot de andere forten in de omgeving. Het ligt op de top van een heuvel, die bijna overal te zien is in de omgeving van Verdun.
Het fort heeft daarnaast nog een bijzonderheid: het staat in verbinding met de abri-caverne van Souville. Deze abri-caverne (ondergrondse schuilplaats) bestaat uit twee grote galerijen (20 meter uit elkaar gelegen), met daartussen en daaromheen een aantal ruimtes. De abri-caverne ligt 10 meter onder de bovengrond. Eén galerij kwam uit op een trap die direct in het fort uitkwam (deze galerij is vandaag de dag aan het einde ingestort). De andere galerij leidt naar munitie-magazijn 18, een betonnen opslagruimte op de binnenplaats van het fort. De abri diende als onderkomen voor troepen tegen artillerievuur.
[Bron: http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/wiki/index.php/Fort_de_Souville]
Tunnel van Tavannes
49°10'58.8"N 5°27'23.3"E
49.182996, 5.456483
De tunnel bij Tavannes is een onderdeel van de vestingwerken van Verdun. De tunnel werd net voor de Frans-Pruisische oorlog gebouwd, verkeert in redelijke staat maar doet geen dienst meer. Naast de oude tunnel is een nieuwe gegraven. De nieuwe tunnel wordt vandaag de dag nog wel gebruikt. De tunnel werd als schuilplaats, munitieopslag en hospitaal gebruikt. De Tavannestunnel is ongeveer 1300 meter lang.
[Bron: http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/wiki/index.php/Tunnel_de_Tavannes]
Fort Douaumont
49°13'01.2"N 5°26'20.8"E
49.217004, 5.439101
Het Fort Douaumont is een groot fort dat gebouwd werd in de gemeente Douaumont bij Verdun.
Na de Frans-Duitse Oorlog van 1870-1871, die het verlies van de Elzas en een deel van Lotharingen meebracht, werd een plan voor de verdediging van de noordoostgrens opgesteld door de Franse militaire ingenieur Séré de Rivières. Het plan voorzag in de bouw van 38 forten in een ring met een omtrek van 40 kilometer rond de stad Verdun.
Daarvan was het fort van Douaumont het grootste, maar niet met de zwaarste bewapening. De bouw begon in 1885 en eindigde laat 1913. Het werd door zijn plaats een van de belangrijkste forten in de verdedigingslinie rond Verdun in 1914.
Fort Vaux
49°12'01.4"N 5°28'13.5"E
49.200386, 5.470428
Fort Vaux is een fort gelegen te Vaux-devant-Damloup in de buurt van Verdun in Maas. Het fort werd gebouwd van 1881 tot 1884 onder het Systeem Séré de Rivières en werd versterkt in 1888.
Rond Verdun werden een 15 tal forten en evenveel kleinere werken (ouvrages = schansen) gebouwd. De forten hadden een polygonale opbouw. De bouw van de forten die werden gebouwd in baksteen verliep in de periode van 1874-1882. De ontwikkelingen in het geschut allereerst de uitvinding van de getrokken loop, maar vervolgens met name krachtiger explosieven als picrinezuur (ook wel meliniet genoemd) dwong al snel tot modernisering van de forten. Deze ontdekking maakte namelijk explosieve granaten mogelijk die een vernietigende uitwerking hadden op bakstenen versterkingen. De ontwikkeling van beton maakte echter een effectieve bescherming van de forten mogelijk. De Fransen besloten dus tot versterking met beton. Deze versterking werd aangebracht in de periode 1885 met speciaal beton en vanaf 1897 ook met gewapend beton.
