Een documentaire van Thom Verheul. In Duitse geschiedenisboeken over de Duitse invasie van Friesland werd beweerd dat de Friese verdedigers zich terstond uit de voeten maakten toen ze hun vijanden zagen aankomen. Recent onderzoek heeft echter uitgewezen dat Nederlanders dapper weerstand boden in het kleine plaatsje Wons. Ze gaven pas op toen de munitie van 5 hun enige kanon op was. Jacob Topper heeft de Wonsstelling onderzocht. Familielid Fokkinga ziet de uitkomst van Toppers onderzoek als de redding van de eer van zijn vader en de andere verdedigers van Wons.
De Wonsstelling was een verdedigingslinie ten oosten van de Afsluitdijk in de provincie Friesland ten tijde van de Duitse aanval op Nederland in 1940.
De Wonsstelling bestond uit een acht kilometer lange boogvormige verdedigingslijn en liep van Zurich in het noorden langs de Gooiumervaart en Melkvaart via Gooium, Haaijum en Wons naar Makkum. De linie was verdeeld in drie vakken: vak Zurich, vak Wons en vak Makkum.
De stelling stond onder commando van de Stelling Den Helder. De bataljonscommandopost was gevestigd in een tankstation aan het begin van de Afsluitdijk.
De veldversterkingen van de Wonsstelling bestonden uit bouwwerken van hout en grond. Er waren wel plannen voor de bouw van steviger versterkingen, maar deze konden niet op tijd worden gerealiseerd. De aanwezige veldversterkingen boden onvoldoende dekking tegen artillerievuur en luchtaanvallen. Het was niet te vergelijken met de betonnen kazematten van de Stelling Kornwerderzand. Voor de stelling waren stukken land onder water gezet.
[bron:https://nl.wikipedia.org/wiki/Wonsstelling]
Replica van kazemat de Wanhoop in het kazemattenmuseum te Kornwerderzand