Dwars door Brabant loopt de Zuiderwaterlinie: de vroegere scheidslijn tussen het protestante Noorden en het katholieke Zuiden. De Zuiderwaterlinie uit de 16e en 17e eeuw is een historisch kralensnoer van vestingsteden, forten, schansen en inundatievlaktes. Met een ingenieus stelsel van dijken en sluizen wordt het land tussen deze versterkte steden in tijden van oorlog onder water gezet (inundatie). De Zuiderwaterlinie was onderverdeeld in een serie kleinere linies, die nauw op elkaar afgestemd waren. Het westelijke deel van de ‘Zuiderfrontier’ bestond uit de Staats-Spaanse Linies in Zeeuws-Vlaanderen en de West-Brabantse Waterlinie. Deze hadden beiden de taak de Staatse controle over de Schelde, en daarmee Antwerpen en haar haven, te behouden. Het oostelijke deel, grofweg van Willemstad, via Breda en ‘s-Hertogenbosch naar Nijmegen, had voornamelijk de taak te voorkomen dat Spaanse en Franse legers door konden stoten naar het hart van de Republiek: de Hollandse steden.

Structuur

De Zuiderfrontier was onderverdeeld in een serie kleinere linies, die nauw op elkaar afgestemd waren.

Het westelijke deel van de Zuiderfrontier bestond uit de Staats-Spaanse Linies in Zeeuws-Vlaanderen en de West-Brabantse Waterlinie. Deze hadden beiden de taak de Staatse controle over de Schelde, en daarmee Antwerpen en haar haven, te behouden.

Het oostelijke deel, grofweg van Willemstad, via Breda en 's-Hertogenbosch naar Nijmegen, had voornamelijk de taak te voorkomen dat Spaanse en Franse legers door konden stoten naar het hart van de Republiek: de Hollandse steden.

[bron:https://nl.wikipedia.org/wiki/Zuiderfrontier]

Voor meer informatie kunt u terecht op: https://www.zuiderwaterlinie.nl/11-vestingsteden/natuurgebieden-noord-brabant 

Vestingsteden

• Breda
• Geertruidenberg
• Zevenbergen
• Klundert
• Bergen op Zoom
• Willemstad
• Grave
• Steenbergen
• Heusden
• ’s Hertogenbosch
• Ravestein